Haber Özeti
Tam Sürüm
Uzaya insan göndermeyi ciddi ciddi düşünmeye başlamamızla birlikte, “Yer çekimsiz ortam vücudumuza ne yapar?” sorusu da beraberinde geldi. Scott Kelly ve Peggy Whitson gibi uzun süre uzayda kalan astronotlar sayesinde, uzun süreli uzay yolculuklarının vücuda büyük zarar verdiğini biliyoruz.
Uzaya gidenlerin yaşadığı ortak sorunlardan biri görme yetisindeki azalma. İki haftalık kısa yolculuklarda bile bazı astronotların görme keskinliğini kaybettiği kaydedildi. NASA bu durumu VIIP (Kafa İçi Basınçtan Kaynaklanan Görme Bozukluğu) olarak adlandırıyor. Bu rahatsızlığın sebebi, yer çekimsiz ortamdayken beyin içinde ve omurilik sıvısında basınç değişikliği olması. Fakat bu sorunu bütün astronotlar yaşamıyor.
Astronotların yüzde 94’ünde görülüyor
Bu durumun nedenlerini merak eden Nöroradyolog Donna Roberts bir araştırma yaptı. Roberts, katılımcıların 90 gün boyunca yatakta kaldığı bir deney düzenledi. İnsan beyninde yer çekimsiz ortam etkisi uyandırmak için katılımcıların başları hafifçe aşağıya doğru eğdirildi. Beynin içinde tam olarak ne gerçekleştiğini görmek için fMRI adlı beyin resimleme yöntemi kullanıldı. Sonuçlar şaşırtıcıydı. Birincisi, beynin üst kısmında bir ‘toplanma’ tespit edildi. Katılımcılar o pozisyonda kaldıkça bu durum daha da yoğunlaştı. İkincisi, beynin üst kısmı ile kafatası arasındaki boşluğun daraldığı fark edildi. Yapılan karşılaştırmalarda, astronotların beyninde de o bölgede daralma yaşandığını görüldü. Uzun süreli uzay yolculuğu yapan astronotların yüzde 94’ünde bu durumun yaşandığı tespit edildi.
Beynin daralan bölgesinde, vücudun işleyişini sağlayan ön ve yan loblar yer alıyor. Haliyle, beynin bu bölgesini etkileyen herhangi bir şey endişe uyandırıyor. Yolculuk süresi uzadıkça rahatsızlığın daha kötüye gittiği de kanıtlandı. VIIP’in belirtilerini hafifletmenin çözümlerinden biri, basıncın artmasına sebep olan omurilik sıvısını vücuttan almak. Fakat bu kadar karmaşık bir işlemi uzayda gerçekleştirmek için bilinen bir yöntem şimdilik yok. Roberts’ın yaptığı araştırma oldukça önemli zira uzayda yaşama ihtimalimiz gün geçtikçe artıyor ve yer çekimsiz ortamda yapılacak uzun yolculuklarda vücudumuzun nasıl işleyeceğini anlamamız gerekiyor.
Kaynak: Engadget
Uzaya gidenlerin yaşadığı ortak sorunlardan biri görme yetisindeki azalma. Bu rahatsızlığın sebebi, yer çekimsiz ortamdayken beyin içinde ve omurilik sıvısında basınç değişikliği olması. Bu durumun nedenlerini merak eden Nöroradyolog Donna Roberts bir araştırma yaptı. Roberts, katılımcıların 90 gün boyunca yatakta kaldığı bir deney düzenledi. İnsan beyninde yer çekimsiz ortam etkisi uyandırmak için katılımcıların başları hafifçe aşağıya doğru eğdirildi. Sonuçlar şaşırtıcıydı. Birincisi, beynin üst kısmında bir 'toplanma' tespit edildi. Katılımcılar o pozisyonda kaldıkça bu durum daha da yoğunlaştı. İkincisi, beynin üst kısmı ile kafatası arasındaki boşluğun daraldığı fark edildi. Yapılan karşılaştırmalarda, astronotların beyninde de o bölgede daralma yaşandığını görüldü. Beynin daralan bölgesinde, vücudun işleyişini sağlayan ön ve yan loblar yer alıyor. Haliyle, beynin bu bölgesini etkileyen herhangi bir şey endişe uyandırıyor. Yolculuk süresi uzadıkça rahatsızlığın daha kötüye gittiği de kanıtlandı. Rahatsızlığın belirtilerini hafifletmenin çözümlerinden biri, basıncın artmasına sebep olan omurilik sıvısını vücuttan almak. Fakat bu kadar karmaşık bir işlemi uzayda gerçekleştirmek için bilinen bir yöntem şimdilik yok.
Nöroradyolog Donna Roberts’ın bu konuda sorumluluklarının bilincinde olduğu ortada. Bir gerçeği belirtmişler. Biz dünya insanlarının beyni Bilimsel terminolojide ‘Islak Beyin’ diye tanımlanır. Bu durum biyolojik varlık olan insan vücudunun yıldızlararası yolculuklara dayanıksız olması gerçeğidir. İnsan beyni yapay zekaya kopyalanmadığında bu söz konusu durumun uygulanamazlığı ortadadır. Gidenlerde kendilerini feda ederler. Veya ayda ezan sesleri duyarlar.