Yalnızlık ile yaratıcılık arasında bir ilişki var

Yeni bir araştırma, sosyal geri çekilmenin (social withdrawal) bir türü olan çekingenlik ile yaratıcılık arasında bir bağlantı olduğunu ortaya koydu.

Zaman zaman herkes sosyal hayatın keşmekeşinden kaçmaya ihtiyaç duysa da çok fazla yalnız zaman geçirmek sağlıksız bir durum ve fazla yalnızlığın hayat boyu sürebilecek psikososyal etkileri olduğuna dair kanıtlar her geçen gün artıyor. Fakat yapılan yeni araştırma, bütün sosyal geri çekilme türlerinin kötü olmadığını gösteriyor.

Yeteri kadar araştırma yok

Buffalo Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde çalışan ve sosyal geri çekilmenin olumlu bir sonucunu ortaya koyan ilk araştırmanın baş yazarı Julie Bowker, “Sosyal geri çekilmenin sebebini anlamak önemli. İlgili riskleri ve faydaları anlayabilmek adına bireyin neden geri çekildiğini anlamamız gerekir.” diyor. Bowker’ın araştırma sonuçları, Thoreau’nun Walden’ından tutun Thomas Merton’ın inzivaya çekilen keşişi anlatan kitabına kadar birçok eserde altı çizilen gerçeklerle paralellik gösteriyor. Bowker’a göre, doğaya yönelmenin ya da kendi özüne dönmenin bütün faydaları ve örneklerine rağmen bu konu psikoloji literatüründe bugüne dek yeteri kadar araştırılmadı.

Bowker, “İnsanlar sosyal geri çekilmenin bedellerini düşününce genellikle gelişimsel bir bakış açısı benimsemeye çalışıyor. Çocukluk ve gençlik yıllarında kendinizi akranlarınızdan uzaklaştırmanın, sizi sosyal destek gibi olumlu etkileşimlerden ve etkileşim sayesinde elde edilecek sosyal becerilerden mahrum bırakacağı düşünülüyor. Akranlardan uzaklaşmanın olumsuz etkileri üzerinde bu kadar fazla durulmasının sebebi bu olabilir.” diyor. Fakat Bowker, gençlerin akranlarından uzaklaşmasının çeşitli sebepleri olduğuna dair farkındalığın geçtiğimiz yıllarda giderek arttığını söylüyor.

Sosyal geri çekilmenin sebebi önemli

Bazı insanlar korkudan veya endişeden dolayı geri çekilir. Bu tür sosyal geri çekilme utangaçlıkla ilişkilendirilir. Bazı insanlar ise sosyal etkileşimden hoşlanmadığı için geri çekilir. Bu insanlar ise ‘sosyal olarak çekingen’ olarak adlandırılır. Bazı insanların yalnızlığı tercih etmesinin sebebi ise korkuyla ya da utangaçlıkla alakalı değildir. Bu bireyler kendi başlarına vakit geçirmeyi, okumayı ya da çalışmayı seviyor. Utangaç ya da çekingen değiller, sadece böyle olmayı tercih ediyorlar. Bowker’ın çalışması bu durumun olumlu bir sonucu olabileceğini ortaya koyan ilk araştırma olma özelliği taşıyor. Araştırmanın ortaya çıkardığı olumlu sonuç ise; yaratıcılık.

Bowker, “Kendi başına vakit geçirmeyi seven gençlerin asosyal olduklarını söyleyemeyiz. Kendileri bir etkileşim başlatmasa da genellikle akranlarından gelen teklifleri de reddetmiyorlar. Akranlarıyla yeterince etkileşim kurdukları için yalnızlığın da tadını çıkarmayı biliyor olabilirler. Bu bireyler yaratıcı düşünme ve yeni fikirler geliştirme konusunda başarılı oluyor.” dedi.

Bowker, “Olumsuz düşüncelere ve korkuya odaklandıkları için utangaç ve çekingen bireyler yalnız zamanlarını mutlu ve verimli şekilde geçiremiyor olabilir.” diyor.
Araştırma için 295 katılımcıya kendi sosyal geri çekilme sebepleri soruldu. Daha sonra yaratıcılık, anksiyete duyarlılığı, depresif belirtiler, saldırganlık, yaklaşım tavırlarını ve istekleri düzenleyen davranışsal yaklaşım sistemi (BAS) ve çekingen davranış ve istekleri düzenleyen davranış ketlemesi sistemi (BIS) değerlendirildi. Bowker, bazı sosyal geri çekilme türlerinde örtüşmeler gözlemlendiğini söylüyor. Örneğin, oldukça utangaç birinin çekingenlik meyli de olabiliyor.

Araştırma sayesinde sadece çekingenliğin yaratıcılığı olumlu etkilediği değil, utangançlık ve anksiyete duyarlılığı arasında da olumlu bir bağlantı olduğu anlaşıldı. Bowker, “Çekingenliğin yaratıcılıkla bağlantısı olabildiğini gösteren bulgular sayesinde sosyal geri çekilmenin faydalı bir yönü olabileceğini ortaya koymuş olduk.” diyor. Araştırmanın bulguları Personality And Individual Differences adlı dergide yayımlandı.

Kaynak: Futurity