Trump: Mevzu nükleerse benim butonum daha büyük

ABD Başkanı Trump, Twitter’da açıklamada, masasındaki nükleer saldırı butonunun Kuzey Kore lideri Kim Jong Un’un butonundan ‘daha büyük’ ve ‘daha güçlü’ olduğunu söyledi.

“Kuzey Kore Lideri Kim Jong Un masasında her zaman nükleer düğme olduğunu belirtti. Birileri kendisine benim de nükleer butonum olduğunu bildirir mi, ayrıca benimki daha büyük, daha güçlü ve çalışıyor!” diyen Trump’ın, Pyongyang’ın olası bir nükleer fırlatmasına karşı misillemeye hazır olduğunu gösteren bir uyarıda bulunduğu iddia edildi.

Kim Jong Un, Şubat ayında Güney Kore’deki Kış Olimpiyatları’na bir heyet göndermeye ve iki ülke arasındaki askeri gerginliği azaltma konusunda Seul ile görüşmeye istekli olduğunu söyledi. Güney Kore, Kim’in Salı günü yaptığı konuşmasının ardından Kış Oyunları öncesinde gerginliği gidermek amacıyla Seul ve Pyongyang arasında bir diyalog çağrısında bulundu. Trump yönetimi, Kuzey ve Güney Kore arasındaki görüşmeler hakkında çok az şey söyledi ve Trump, söz konusu tweet’le ilgili olarak, “Yaptırımlar ve diğer baskılar Kuzey Kore üzerinde büyük etkilere neden olmaya başlıyor. Askerler Güney Kore’ye kaçıyor. Roket adam şimdi de Güney Kore ile ilk kez konuşmak istiyor. Belki bu iyi bir haber, belki de değil – göreceğiz!” dedi.

Peki böyle bir nükleer saldırının prosedürü ne?

Bloomberg News, Princeton Üniversitesi Bilim ve Küresel Güvenlik Programı’ndaki eski Minuteman füze fırlatma görevlisi ve araştırmacı Bruce G. Blair‘e adım adım prosedürü sordu.

1. Başkan, nükleer bir saldırı planlar: Başkomutan, nükleer silahları kullanma yetkisine sahiptir.
2. Yüksek rütbeli subaylar toplanır: Askeri harekata geçmeden önce Başkan, Washington ve dünyadaki hem askeri hem sivil danışmanlarıyla seçenekleri konuşmak için bir konferans düzenler. Konferans, Beyaz Saray’da durum odasında gerçekleşir. Başkan seyahat ediyorsa güvenli bir güzergaha yerleştirilir. Pentagon’un operasyonlar müdür yardımcısı ve Ulusal Askeri Komuta Merkezi’nden (Savaş Odası olarak da bilinir) sorumlu bir subayın bulunduğu operasyon merkezi, 24 saatte nihai olarak bir başlatma talimatı hazırlamakla sorumludur. Omaha’daki Stratejik Komuta’da yer alan tüm ABD stratejik nükleer kuvvetlerinden saldırı seçenekleri hakkında kısa bir toplantı istenir.
3. Geçen süre: Bir dakikadan az: İstişare, Başkan’ın istediği kadar sürer ancak düşman füzeleri ABD’ye doğru geliyorsa ve Başkan’ın bir karşı saldırı talep etmesi gerekiyorsa danışma sadece 30 saniye sürebilir. Acele etmek yanlış yapma riskini artırır.
4. Başkan fırlatmaya karar verir: Bazı danışmanlar Başkan’ın fikrini değiştirmek isteyeceklerdir fakat nihai olarak Pentagon, onun emrine uymak zorundadır.
5. Sipariş onaylanır: Pentagon savaş odasındaki üst düzey yetkili, saldırıya karar veren kişinin gerçekten Başkan olduğunu doğrulamak zorundadır. Subay, askeri alfabeden “Delta-Echo” gibi iki sesli harf içeren bir kod okur. Başkan, kendisinin veya askeri yardımcının her zaman taşıdığı katmanlı bir kart olan ‘bisküvi‘yi alır ve örneğin ‘Charlie-Zulu’ koduyla eşleşen yanıtı bulur.
6. Sipariş yola çıkar: Savaş odası fırlatma emrini, seçilen savaş planını içeren bir mesajı, başlatma zamanını, kimlik doğrulama kodlarını ve ateş etmeden önce füzelerin kilidini açmak için gerekli kodları hazırlar. Kodlanmış ve şifreli mesaj yaklaşık 150 karakter uzunluğunda, bir cıvatanın uzunluğu kadardır. Başlatmak üzere, direkt olarak dünya çapındaki her komutaya ve mürettebata yayınlanır.
7. Geçen süre 2 veya 3 dakika: Denizaltı ve ICBM mürettebatı mesajı saniyeler içerisinde alır. İlk konferans görüşmesinden bu yana yalnızca birkaç dakika geçmiştir.
8. Fırlatma ekipleri olayı devralır: Mesajı hazır bulunduran mürettebat, Milli Güvenlik Ajansı tarafından hazırlanan ve ordunun nükleer komuta zinciri boyunca dağıtılan mühürlü kimlik doğrulama sistemi (SAS) kodlarını elde etmek için kilitli kasaları açar. Fırlatmanın SAS kodlarıyla kasalardaki SAS kodları karşılaştırılır.
   1. Füzeler bir denizaltıdan çıkacaksa: Kaptan, icra memuru ve diğer iki kişi emri onaylar. Fırlatma mesajı, füzeleri harekete geçirmek için gereken ‘yangın kontrol’ anahtarını saklayan bir güvenlik kasasıyla kombinasyon sağlar. Karar verildikten yaklaşık 15 dakika sonra füzeler fırlatmaya hazırdır.
   2. Füzeler yerden fırlatılacaksa: Çeşitli yeraltı merkezlerinde bulunan beş fırlatma mürettebatı, 50 füze filosunu kontrol eder. Her mürettebat iki subaydan oluşur. Her biri emirleri alır, kasaları açar ve SAS kodlarını savaş odasından gönderilenlerle karşılaştırır. Eşleşirlerse, mürettebat füzeleri hedeflemek için mesajın savaş planı numarasını başlatma bilgisayarlarına girer. Mesajda ek kodlar kullanan mürettebatlar, kasalarından getirilen başlatma anahtarlarını çevirmeden önce füzelerin kilidini açmak için birkaç tuşa daha basar. Belirlenen fırlatma zamanında, beş mürettebat aynı anda anahtarlarını çevirerek füzelere beş ‘onay’ gönderir.
   3. Başkaldırma pek olası değil: Füzeleri fırlatmak için iki onay yeter. Bu nedenle üç ICBM mürettebatı emri yerine getirmeyi reddetse bile başlatmayı durduramazlar.
9. Füzeler fırlatılır: Kıtalar arası balistik füzeler yeraltı füze rampalarından fırlayana kadar ve denizaltı füzeleri tüplerinden dışarı çıkana kadar yaklaşık beş dakika geçmiş olur. Bir kez ateşlendiğinde, füzeler ve savaş başlıkları geri çağrılamaz.

Kaynak: The Hill, Bloomberg