İnsan gibi davranan robotlar sadece zaman kaybı

Robot üretirken hedef kitleniz çocuklar değilse, makinelere bir ‘kişilik’ yüklemeye çalışmak anlamsız olabilir. Belki de robotları nasıl daha ‘insan gibi’ yapabileceğimizden ziyade nasıl daha faydalı hale getirebileceğimizi sorgulamalıyız.

Araba üretiminde veya temizlikte kullanılan robotların başarısı, geliştiricilerin kafasını karıştırmış olabilir. “Eğer milyonlarca insan Roomba (temizlik robotu) aldıysa milyarlarca insan Roomba’yla sohbet etmek istiyor olabilir?” gibi bir düşünceye kapılmış olabilirler. Evet temizliği kolaylaştıran bir robot faydalı bir şey. Fakat kendisine verilen görevi ortalama bir insandan daha kötü yaparken aynı zamanda karşılaştığı insanların vaktini çalan bir robot pek kullanışlı durmuyor.

Mesela Fabio adlı robotu marketteki insanları korkutacak şekilde programlayan her kimse, çok da akıllıca kararlar aldığı söylenemez. Müşterileri “Selam güzellik!” diye karşılayan ve hatta sarılan Fabio, kişisel sınırlara pek de saygılı bir robot gibi durmuyor. Dükkanlardaki robotlara hoşbeş etmeyi veya kişiliklerini sergilemeyi öğretmek yerine, müşterinin yüzünü tanıyıp talep edilen ürünü bulunca müşteriyi yönlendirmesi sağlanabilir.

İnsansı robotların olumlu yönleri de var

İsveç’teki bir markette kullanılan bir robot, müşterilerle iyi iletişim kuramadığı için kapatılıp kutuya kaldırılınca dükkanda çalışan görevlilerden biri ağlamıştı. Fakat bu o çalışanın suçu değil; bizler bize benzeyen herhangi bir şeyi umursayan canlılarız ama gerçek şu ki bütün bu robotlar birer kukladan başka bir şey değil.

Aklı başında herhangi bir yetişkin, Elmo‘nun gerçek olmayacağını bilir fakat Sophia‘nın kurduğu cümleleri kendi kendine ürettiğini düşünen bazı yetişkinler var ve bu büyük bir sorun teşkil ediyor. İnsan gibi davranan robotların olumlu yönleri de var tabii ki. Örneğin Hanson Robotics, çocuklara bilimi öğretmek için küçük bir Einstein robotu üretiyor. Küçük ve sevimli robotun bir ‘kişiliği’ var. Çocuklar istedikleri zaman robotlar etkileşime girebiliyor. Robotun bir kişiliği olması çocukların ilgisini çekmek adına faydalı fakat söz konusu yetişkinler olduğunda bu pek de geçerli olmuyor.

Peki bu işin sonu ne olacak?

Tıpkı Einstein robotu gibi Hanson Robotics tarafından üretilen Sophia, talep üzerine yapılan veya mağazalarda satılan bir robot değil. Sophia’yı sadece ekranlarda, sosyal medyada veya haberlerde görüyoruz. Sophia kendi kendine düşünmüyor. Sophia’nın kendi ‘fikirleri’ olduğunu düşünmek, iPod’da çalan bütün şarkıların Apple tarafından üretildiğini düşünmek gibi bir şey. Mükemmel robotlara ulaşmadan önce bu süreçte çok sayıda başarısızlık yaşayacağımız kesin. İnsansı robotların tamamen saf dışı bırakılması gerektiğini söylemek yanlış bir yaklaşım olur fakat iyi şekilde tasarlanmadıkça insan gibi davranan robotlar ölüme mahkum olacaktır.

Kaynak: The Next Web