Asya ülkelerinin yenilenebilir enerji şebekesi

Japonya, Çin, Rusya ve Güney Kore şirketleri, Asya Süper Şebekesi adında yeni bir enerji anlaşması imzaladı. İnternet devi SoftBank Group‘un kurucusu Masayoshi Son’un önderliğinde başlayan projede artık top siyasilerde.

Son, 2011 yılında meydana gelen depremde yıkılan Fukushima Daiichi nükleer santralinin yol açtığı felaketi görünce bu gidişe bir dur deme kararı aldı. Depremden kısa süre sonra, nükleer enerjiye bağımlılığı ortadan kaldırmak için Yenilenebilir Enerji Enstitüsü‘nü kuran Son, bu alanda çok geniş çaplı bir proje geliştirdi.

Çin’deki Gobi Çölü bölgesinden elde edilecek güneş ve rüzgar enerjisini bölgeye dağıtmayı planlayan Son, başta ciddiye alınmadı. Geçtiğimiz cuma günü Çin, Güney Kore ve Rusya’dan girişimcilerle birlikte Asya Süper Şebekesi anlaşmasını imzalayan Son, “Planımı açıkladığımda bana bunun fazla geniş kapsamlı ve çılgınca bir proje olduğunu söylemişlerdi.” dedi.

Plana göre bin kilovoltun üzerinde alternatif akım ve 800 kilovoltun üzerinde doğru akım, bölgede binlerce kilometre boyunca uzanan kablolarla taşınacak. 10 gigawatt’ın üzerinde bir kapasiteye sahip olması beklenen şebeke ile bölgeler, ülkeler hatta kıtalar arasında enerji aktarımı yapılması amaçlanıyor.

GEIDCO’nun kuruluşu

Projeye başlarken pek fazla destekçi bulamayan Son, zaman içinde önce Kore Elektrik Enerjisi Şirketi ve Çin Devlet Şebekesi Kurumunun ilgisini çekti. Son olarak PSJC Rosseti adlı Rus enerji şirketinin katılımıyla Küresel Enerji Bağlantıları Geliştirme ve İş birliği Organizasyonu (GEIDCO) geçtiğimiz Mart ayında Pekin’de kuruldu. GEIDCO’nun başına eski Çin Devlet Şebekesi yöneticisi Liu Zhenya getirildi. Kar amacı gütmeyen bu organizasyonda Asya Süper Şebekesi üyelerinin yanı sıra, 14 farklı ülkeden altyapı şirketleri, üniversiteler ve ekipman üreticileri de dahil oldu.

GEIDCO’nun amacı, dünyanın elektrik şebekelerini birbirine bağlayarak küresel enerji ihtiyacını yenilenebilir enerji kaynaklarından karşılamak olarak belirlendi. Bu sayede küresel iklim değişikliğinin de önüne geçilebileceği vurgulandı. Cuma günkü toplantıda konuşan Zhenya “Önümüzdeki en büyük engel farklı bölgelerin şebekelerini birbirine bağlamak. Şu anda Kuzey Afrika, Orta Asya, Rusya ve Kuzey Asya üzerinde uzanan bölgeden yenilenebilir enerji üretmemiz mümkün ancak rüzgar ve güneş enerjisi sürekli olarak toplanamadığı için farklı bölgelerin entegre bir şekilde çalışmasıyla daha iyi bir gelişme sağlayabiliriz.” dedi. Benzer bir sistem Çin’in farklı bölgelerinin şebekelerinde uygulanıyor. Yani uzun mesafeler arası yüksek voltajlı enerji transferi uygulamasının fizibilitesi kanıtlanmış durumda.

Ülkeler arası anlaşmazlıklar

Projenin önündeki engellerden biri de ülkelerin politik durumu. İkinci Dünya Savaşı sırasında Japon istilasına uğrayan Güney Kore ve Çin hala bazı bölgelerin üzerinde hak iddia ettikleri için ülkeler arasındaki siyasi gerginlik devam ediyor. Japonya’nın da kendi içinde problemleri bulunuyor. Tarihi nedenlerden ötürü ülkenin bir yarısı 50 hertz elektrik kullanırken diğer yarısı 60 hertz’lik akım kullanıyor. Bu sebeple iki bölgenin enerji kaynaklarını birleştirmek imkansız hale geliyor.

Günümüzde Birleşik Arap emirlikleri ve Şili’de kullanılan güneş enerjisi sistemlerinin kilovat saat başına 3 sent maliyeti olduğunu ifade eden Zhenya, 2025’te güneş enerjisi maliyetinin fosil yakıttan daha ucuza geleceğini ifade etti. Zhenya “Bilgelik ve açık düşünce ile amaçlanan entegrasyon 2050’ye kadar gerçekleşebilir. Sürdürülebilir, düşük karbonlu enerji herkesin yararına olacaktır. Teknoloji buna imkan veriyor. Tek ihtiyacımız olan bunu gerçekleştirmek için gerekli siyasi iradenin sağlanması. Belki atmosferimizi karbon tabanlı ölümcül gazlarla doldurmayı durdurma gerekliliğimiz dünyanın uluslarını yeni bir anlayış ve iş birliği çatısı altında birleştirebilir.” dedi.

Kaynak: Clean Technica